Mutsuz insanlarda gözlenen yaygın tutumlar

Her insan zaman zaman mutsuz hisseder. Olağanda bu sürecin bir süre sonra biteceğini bilirsiniz. Ancak sıklık ve yoğunluğu arttıkça mutsuzluk yavaş yavaş kişinin yaşamına yerleşmeye başlar. Bir süre sonra da birey bu durumunu yaşamın bir parçası olarak görebilir. Oysa kişi farkına varmadan bu durumun yerleşmesine sebep olan bazı tutumlar geliştirir. Mutsuz kişilerin yaşamlarında gözlenen yaygın tutumlar şunlardır.

-Mutsuz insanlar kendilerini yaşamın bir kurbanı olarak görürler. Diğer insanlardan farklı olarak kendilerini mağdur olduklarına inanırlar. Bu nedenle de yaşadıkları durumla ilgili yeteri kadar sorunmluluk almakta zorlanırlar.

-Kendilerini çevrelerindeki kişilerle kıyaslarlar. Olumlu özelliklerin kendilerinde olmadığını görüp yetersizlik, eksiklik duygusunu sıkça yaşarlar. Aynı zamanda bu kıyaslama kızgınlığın ve kıskançlık duygusunun tekrarlayıp sıkıntıya dönüşmesine neden olur.

-Mutsuz kişiler çevresindeki kişileri ve yaşamı aşırı kontrol çabasına girerler.  Kendi mutluluklarını “fazlasıyla” insanların ve dış çevrenin değişimine bağlamaları nedeniyle sık sık hayal kırıklıkları, öfke yaşarlar. İnsanları yöneterek mutlu olmaya çabalarlar.

-Mutsuz kişiler, insanların ne yaptıkları, ne yaşadıklarına fazlasıyla meşgul olurlar. İnsanlara yaklaşımlarında suçlayıcılık, tavsiye ve yönetme çabası çok fazla ve belirgindir.

-Gelecekte ne olacağı konusunda kaygıları vardır. Geleceğin belirsizliği onları olumsuz düşüncelere sevk eder.

-Dürtüsel davranırlar. Çok fazla düşünmeden verdikleri tepkiler sonrasında önemli düzeyde mutsuzluk hissederler.

-Mutlu insanlar sahip oldukları olumlu yaşantıların ve ilişkilerin değerini bilir. İlişkilerine ve yaşantılarına bunu yansıtırlar. Uzun süreli mutsuz olan kişiler için olumlu deneyimlere odaklanmak güçtür. Sahip oldukları olumlu ilişkilerin de hakkını vererek yaşamakta zorlanırlar.

-Uzun süreden beri devam eden kendisini mutsuz eden  durumları kabul edip değiştirmek veya geliştirmek için çaba sarfetmekte zorlanırlar.  Şikayet ettikleri, rahatsız oldukları durumların aynı şekilde durması için kendilerine göre açıklamaları vardır. Bu açıklamaları ile gelişimlerini kısıtlarlar.

-Aynı hataları tekrar tekrar yaparlar. Yaşadıkları deneyimlerden yeteri kadar yararlanamazlar.

-Dinleyip, anlamaya çalışmaktan çok konuşup tavsiye vermekten hoşlanırlar.